Kvikmyndagerð

Þetta er klárlega skemmtilegasta fagið á námsferli mínum og þar að auki eina fagið þar sem ég hef lagt mig fram við að hlusta á allt það sem kennarinn segir í hverjum einasta tíma. Það er tvennt sem spilar inní, annars vegar er efnið áhugavert og hins vegar fór kennarinn ótrúlega vel yfir efnið og PowerPoint-showin til fyrirmyndar. T.d. var PowerPointið um Notorious-verandarsenuna geðveikt. Þá skildi ég fyrst hversu mikil áhrif það hefur á flæði og söguþráð að senan og myndatakan séu fullkomlega útpæld. Samt sem áður var útkoman í þessu tilviki í rauninni bara mjög eðlileg kvikmyndasena. Á endanum kenndi fyrirlesturinn mér mikilvægi form- og tæknivinnu í kvikmyndagerð. Mig grunaði ekki hversu ótrúlega útpældar svona eðlilegar senur væru hjá stóru meisturunum og það að fá innsýn inn í sköpunarferlið var mjög spennandi.

Ég veit það núna að þegar ég gleymi mér algjörlega við það að horfa á kvikmynd er góður séns á því að myndin er fullkomlega útpæld. Sú list er sönn sem mikið er í lagt.

Eitt það besta við bóklegu tímana var þegar kennarinn fór í ákveðið efni, skýrði það mjög nákvæmlega, og sýndi síðan myndskeið sem var fullkomið dæmi um efnið sem um var rætt. Besta dæmið um þetta var útskýring kennarans á hesthausaatriðinu í Godfather þar sem tvö ólík tónlistarstef rekast á.

Það var sérstaklega ánægjulegt að kvikmyndirnar sem voru sýndar í tímunum voru flestum nemendum ókunnar en um leið lykilverk og hæfilega krefjandi. Mér þótti verst að kvikmyndarnir voru sýndar seint á mánudagseftirmiðdögum og átti ég stundum erfitt með að halda mér vakandi þótt ég vildi alls ekki missa af neinu.

Það sem betur mætti fara

Þar sem þetta er kúrs í kvikmyndagerð finnst mér að aðaláherslan skyldi vera lögð á að gera kvikmyndir í stað þess að gagnrýna þær í bloggformi. Ég lærði langmest af því að gera myndir sjálfur og hefði helst viljað gera heilan helling af stuttmyndum á vetrinum. Núna er klippitölvan komin í allri sinni dýrð og væri ég kennarinn legði ég langmesta áherslu á stuttmyndagerð. Mér fannst of miklum tíma varið í handritagerð á la Bob McKee og jafnvel mætti sleppa því að fara í kvikmyndasögu í tímunum, það er vissulega áhugavert efni en ekkert meira en það og auðvelt fyrir nemendur að kynna sér það sjálfir. Mér hefði fundist gaman hefði kúrsinn gengið aðeins út á það að horfa á bíómyndir og búa til bíómyndir, það væri ídeal. Fræðilegu atriðin mættu læðast inn um bakdyrnar, og þá fyrst og fremst myndataka og skotgreining. Með undirstöðuatriðum í handritagerð væri það fræðilegur þáttur sem sómi væri að.

Það sem ég lærði af því að gera stuttmynd í 7 stiga frosti í 10 tíma á dag ofl.

Þegar við vorum að taka stuttmynd á vorönn fór hópurinn með Erlend Durante út í sveit. Við tókum einn og hálfan klukkutíma af efni við mjög erfið skilyrði og enduðum á því að henda því öllu. Ég lærði mjög mikið á þessum þremur dögum þrátt fyrir það að ekkert hafi komið út úr tökunum. Jafnvel þótt hugmyndin sé góð getur allt farið til fjandans ef skipulagningin er ekki í lagi.

Þegar þú tekur upp út í sveit er mjög mikilvægt að taka með sér nesti. Við vorum 25-30 tíma við tökur og amk. 1/3 af tímanum fór í það að keyra í bæinn eftir vistum. Munið að búa ykkur vel! Ég gleymdi húfu einn daginn og átti hreinlega erfitt með mig á tökustað.

Ég tek einnig heils hugar undir með Óla blómi þegar hann segir að lýðræðið skemmi fyrir handritagerð. Við lærðum það af biturri reynslu. In the words of Rainier Wolfcastle: There were script problems from day one

Ég myndi skipta hverjum hóp upp í annars vegar klippingu og hins vegar handrit, td. þannig að tveir sjái um handrit og tveir um klippingu, og svo geta allir verið á tökustað. Þrátt fyrir reynsluleysið gekk okkur vel á tökustað með þeirri aðferð að ákveða fyrst um hvað skyldi rætt í hverri senu fyrir sig og spinna síðan senuna jafnóðum.

Að lokum vil ég þakka Sigga Palla fyrir frábæru kennslu, þetta voru geðveikir tímar